mietok - Kościół ewangelicki - wzniesiony został na miejscu istniejącej poprzednio rezydencji książęcej o charakterze pałacowym, która powstała po 1498 r., a w końcu XVI w. została przebudowana. Służyła ona niegdyś jako miejsce zamieszkania wdów po książętach ziębickich, a następnie przechodziła w ręce różnych rodów rycerskich. W 1794 r. miasto przekazało ją na własność gminie ewangelickiej. Znajdujący się wówczas w nienajlepszym stanie budynek rozebrano, pozostawiając jedynie mury obwodowe do wysokości parteru. Na nich to wzniesiono w latach 1796-1797 kościół dla ewangelików w postaci do dziś zachowanej. Jest to obiekt założony na planie prostokąta, z dwoma kruchtami przy krótszych bokach i wieżą dostawioną pośrodku dłuższego boku od strony zachodniej. Nakryty jest przyciężkawym, czterospadowym dachem ceramicznym; usytuowany równolegle do linii wewnętrznej murów obronnych, a prostopadle do osi ul. Kościuszki. Kwadratowa u podstawy, a górą przechodząca w walec wieża, z galeryjką dookoła hełmu, dość efektownie zamyka wylot tej ulicy. Kościół ten, o klasycystycznych proporcjach i formach detalu architektonicznego, zaprojektował prowincjonalny architekt z Brzegu N. von Gneisenau, naśladując budowle wzniesione wcześniej przez znakomitego architekta śląskiego Karola Gotharda Langhansa. W latach 1964 - 1967 opuszczony obiekt odrestaurowano i przebudowano jego wnętrze, adaptując je na międzyszkolną salę gimnastyczną.